Vertrouwen
We begonnen dit seizoen bij de JO11-1 van SV Haslou met een nieuwe groep spelers. Ik zeg bewust groep, omdat je volgens mij in een nieuwe samenstelling nooit start als een team. Om te kunnen groeien van een groep tot een team geloof ik dat vertrouwen de basis is. Zonder vertrouwen kom je nergens. Om elkaar te kunnen vertrouwen moet je elkaar eerst leren kennen.
Omdat we startten met 5 jongens van de voormalige JO10-1, 4 van de JO10-2, 1 van de JO11-1 en 1 van de JO9-1, kende niet iedereen elkaar al even goed. Tevens stonden er voor een aantal spelers nieuwe trainers voor de groep. In het begin van het seizoen moesten de jongens daarom aan elkaar en aan ons als trainers wennen. Hoe val ik binnen de groep, met wie klikt het goed, met wie kan ik het niet zo goed vinden, wie speelt het beste, wie kan ik makkelijk aan, hoe vind de trainer dat ik het doe, wat mag er wel en wat zeker niet, enzovoorts. Zomaar wat vragen waarvan ik me kan voorstellen dat ze door de hoofdjes van de jongens schoten. Voor elke jongen zaak om dit voor zichzelf af te tasten en te onderzoeken om vertrouwen te kunnen krijgen in zichzelf, elkaar en de trainersstaf.
In het begin hebben we daarom ook behoorlijk wat tijd gestoken in het creëren van veiligheid en vertrouwen. Dit lukte vrij snel en ik merkte dat de jongens zich snel thuis voelden en met veel plezier naar de trainingen en wedstrijden kwamen. Het mooiste moment hierin vond ik toen Finn te laat kwam voor een training en hiervoor als beloning mocht starten met een rondje rennen, de rest van de jongens op eigen verzoek solidair met hem mee heeft gerend.
Strategie
In de tussentijd hebben we om het vertrouwen in eigen kunnen en het team te vergroten continu getraind op onze strategie. In elke trainingsvorm, elke wedstrijdbespreking en elk coachmoment hebben we als trainers geprobeerd de koppeling te maken met onze tactiek. We zijn begonnen om ons systeem te trainen. Omdat we dit jaar voor het eerst op half veld spelen, worden er tactisch weer nieuwe dingen van onze spelers gevraagd. Ons systeem was gelukkig vrij snel duidelijk voor de jongens en stond snel goed. Met onze “dubbele ruit” hebben we namelijk bewust voortgeborduurd op het systeem van vorig jaar.
Focus
Binnen het systeem kun je “tig” accenten leggen. Wij willen met een verzorgde opbouw van achteruit heel aanvallend voetbal spelen. De eerste 5 wedstrijden van de competitie speelden we aardig tot goed voetbal, maar we kregen veel te veel doelpunten tegen. 15 voor en 29 tegen. Dat zijn bijna 6 doelpunten per wedstrijd tegen. Veel te veel. We wonnen hierdoor slechts 1 wedstrijd en de rest werd helaas verloren.
Door ons aanvallende spel lag er vaak teveel ruimte achter onze verdediging en omdat we in 99% van alle gevallen de opbouw van achteruit zochten en hierdoor nog te vaak tegen knullige doelpunten aan liepen. Op deze 2 punten hebben we daarom focus op aangebracht in onze trainingen en besprekingen.
Actie
We zijn meer gaan trainen op varianten in de opbouw en hebben intensiever getraind op het groot maken van de ruimtes in balbezit en het klein maken van de ruimtes bij balverlies. We zijn continu actief bezig geweest om de jongens bewust te maken van deze twee zaken. Iedere training en iedere wedstrijd ging het beetje bij beetje beter. De jongens begonnen het beter te snappen en waar we in het begin heel veel stonden te coachen op knijpen, kantelen en inzakken ontstonden hierin later steeds meer automatismen.
Resultaat
Het resultaat was op het veld duidelijk zichtbaar. We gaven steeds minder kansen weg, de tegenstander kwam steeds moeilijker aan voetballen toe, we veroverden bij balverlies de bal steeds sneller, de opbouw werd veel gevarieerder en ging steeds beter lopen. Ons spel was met fases echt mooi om te zien. Met als mooiste hoogtepunten de wedstrijden tegen De Ster, onze JO12-1 en onze JO13-2. In de 5 laatste wedstrijden van het seizoen scoorden we 13 keer en kregen we slechts 11 doelpunten tegen. 18 tegendoelpunten minder tegen dezelfde tegenstanders! We hebben 2 keer gewonnen, 1 keer gelijk gespeeld en 2 keer met slechts een doelpunt verschil verloren.
De progressie van het team en de jongens individueel is duidelijk zichtbaar. Het vertrouwen bij de jongens groeit vanzelf mee. We zijn inmiddels een team geworden. Ik ben trots op de jongens. Ze hebben hard gewerkt, veel willen leren en we hebben samen veel plezier gehad. Ik heb heel veel zin en vertrouwen in de tweede seizoenshelft. Op naar 2020.
Mooi Erik,
Zo zie je dat je met een mooie “vreemde” groep ook mooie vooruitgang kan boeken
Succes in 2020
Dank je wel Rob. We gaan ervoor.
Ik heb maar een wedstrijd gezien dit seizoen. En dat was die van Haslou JO11-1 tegen De Ster. De laatste ploeg waande zich al kampioen met een 3-0 voorsprong in de eerste helft. Maar de ploeg van Haslou bestaat uit bijtertjes, jongens die kost wat kost niet willen verliezen. Daardoor was de tweede helft voor de Haslou-boys en kwamen ze tot een mooi gelijkspel, hetgeen De Ster op dat moment het winterkampioenschap kostte. Of ze later toch winterkampioen geworden zijn tegen een andere tegenstander, weet ik niet. Er worden immers geen standen bekend gemaakt van de jeugdteams op de app van de KNVB. En dat laatste is jammer: vooral voor familieleden van de jongens [en meisjes].